اختلالات اضطرابی نوعی بیماری روانی هستند که اضطراب گذراندن روز را دشوار می کند. علائم شامل احساس عصبی بودن، وحشت و ترس و همچنین عرق کردن و ضربان قلب سریع است. درمان ها شامل دارو ها و درمان شناختی رفتاری است. مشاور ها شما می توانند بهترین برنامه درمانی را برای شما طراحی کنند.
فهرست مطالب
- 1 پادکست درباره اضطراب
- 2 اختلال اضطراب چیست؟
- 2.1 چه کسانی در معرض خطر اختلالات اضطرابی هستند؟
- 2.2 چگونه بفهمم فرزندم اختلال اضطرابی دارد؟
- 2.3 انواع اختلالات اضطرابی
- 2.4 علائم اختلال اضطراب چیست؟
- 2.5 اختلالات اضطرابی چگونه تشخیص داده می شوند؟
- 2.6 چه کسی می تواند اختلالات اضطرابی را تشخیص دهد؟
- 2.7 اختلالات اضطرابی چگونه درمان می شوند؟
- 2.8 آیا می توان از اختلالات اضطرابی پیشگیری کرد؟
- 2.9 چشم انداز افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی چیست؟
- 2.10 چگونه می توانم با اختلال اضطراب به بهترین شکل کنار بیایم؟
- 2.11 چگونه سندرم روده تحریک پذیر (IBS) با اختلالات اضطرابی مرتبط است؟
- 2.12 چه زمانی برای اختلال اضطرابی باید به اورژانس مراجعه کنم؟
- 2.13 سوال هایی که باید از مشاور در مورد اختلال اضطراب بپرسیم؟
- 3 درباره “اختلال اضطراب ” بیشتر بخوانید:
پادکست درباره اضطراب
اختلال اضطراب یک نوع اختلال روانی به حساب می آید که شیوع این نوع اختلال نسبتا بیشتر از سایر موارد است.این پادکست توضیح جامعی درباره اضطراب بیان می کند که میتواند کمک بسزایی برای شما بکند.
اختلال اضطراب چیست؟
اختلال اضطراب نوعی بیماری روانی است. اگر اختلال اضطرابی دارید، ممکن است به موقعیتهای خاصی با ترس و وحشت پاسخ دهید. همچنین ممکن است علائم فیزیکی اضطراب مانند: تپش قلب و تعریق را تجربه کنید. داشتن مقداری اضطراب طبیعی است. اگر مجبور به حل مشکلی در محل کار، رفتن به مصاحبه، شرکت در آزمون یا گرفتن یک تصمیم مهم هستید، ممکن است احساس اضطراب یا عصبی بودن کنید.
اضطراب حتی می تواند بعضا مفید باشد. به عنوان مثال، اضطراب به ما کمک می کند تا موقعیت های خطرناک را متوجه شویم و توجه خود را متمرکز کنیم، بنابراین در امان بمانیم. اما یک اختلال اضطراب فراتر از عصبی بودن منظم و ترس جزئی است که ممکن است هر از گاهی احساس کنید. اختلال اضطراب زمانی اتفاق می افتد که:
- اضطراب در توانایی شما برای عملکرد تان اختلال ایجاد می کند.
- وقتی چیزی احساسات شما را تحریک می کند، اغلب بیش از حد واکنش نشان می دهید.
- شما نمی توانید واکنش های خود را به موقعیت ها کنترل کنید.
اختلالات اضطرابی می تواند گذراندن روز را برای تان دشوار کند. خوشبختانه چندین درمان موثر برای اختلالات اضطرابی وجود دارد.
چه کسانی در معرض خطر اختلالات اضطرابی هستند؟
ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می تواند خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی را در فرد افزایش دهد. در صورت داشتن موارد زیر ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید:
- برخی ویژگی های شخصیتی، مانند خجالتی بودن یا بازداری رفتاری و احساس ناراحتی و اجتناب از افراد در موقعیت ها یا محیط های نا آشنا.
- رویداد های استرس زا یا آسیب زا در اوایل کودکی یا بزرگسالی.
- سابقه خانوادگی اضطراب یا سایر شرایط سلامت روان.
- برخی از شرایط فیزیکی، از جمله مشکلات تیروئید و آریتمی های قلبی (ریتم های غیر معمول قلب).
اختلالات اضطرابی بیشتر در زنان رخ می دهد. محققان هنوز در حال مطالعه هستند که چرا این اتفاق می افتد. ممکن است از هورمون های زنانه ناشی شود، به ویژه هورمون هایی که در طول ماه در نوسان هستند.
هورمون تستوسترون نیز ممکن است نقش داشته باشد که مردان هورمون تستسترون بیشتر دارند و ممکن است اضطراب را کاهش دهد. همچنین این امکان وجود دارد که زنان کم تر به دنبال درمان باشند، بنابراین اضطراب بد تر می شود.
چگونه بفهمم فرزندم اختلال اضطرابی دارد؟
مشکلات مرتبط با اضطراب در کودکان چهار ویژگی مشترک دارند.
- معمولا یک ترس است که با توانایی لذت بردن از زندگی، گذراندن روز یا انجام وظایف تداخل ایجاد می کند.
- هم برای کودک و هم برای والدین گیج کننده است.
- پس از توضیحات منطقی برای رفع نگرانی ها بهبود نمی یابد.
انواع اختلالات اضطرابی
انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد که عبارتند از:
- اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
- اختلال هراس یا پانیک
- فوبیا ها
- اضطراب جدایی
سایر بیماری های روانی دارای ویژگی های مشترک با اختلالات اضطرابی هستند. این ها شامل اختلال استرس پس از سانحه و اختلال وسواس فکری اجباری است.
اختلال اضطراب فراگیر (GAD) چیست؟
با اضطراب فراگیر یا GAD، ممکن است احساس نگرانی و تنش شدید و غیر واقعی داشته باشید، حتی اگر چیزی برای تحریک این احساسات وجود نداشته باشد. بیشتر روز ها ممکن است در مورد موضوعات مختلف از جمله سلامتی، کار، مدرسه و روابط بسیار نگران باشید. ممکن است احساس کنید که نگرانی از یک چیز به چیز دیگر ادامه دارد.
علائم فیزیکی GAD می تواند شامل بی قراری، مشکل در تمرکز و مشکلات خواب باشد.
اختلال هراس یا پانیک چیست؟
اگر اختلال هراس دارید، ممکن است به طور ناگهانی دچار حملات پانیک شوید. این حملات پانیک اغلب نسبت به انواع دیگر اختلالات اضطرابی دارای احساسات قوی تر و شدید تر هستند.
احساس وحشت ممکن است به طور ناگهانی و غیرمنتظره شروع شود یا ممکن است ناشی از یک محرک باشد، مانند مواجهه با موقعیتی که از آن می ترسید. حملات پانیک می تواند شبیه حمله قلبی باشد.
در طول حمله پانیک، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
- تعریق
- تپش قلب (احساس تپش قلب شما)
- درد قفسه سینه
- احساس خفگی که می تواند باعث شود فکر کنید دچار حمله قلبی شده اید.
حملات پانیک بسیار ناراحت کننده هستند. افراد مبتلا به اختلال پانیک اغلب زمان زیادی را صرف نگرانی در مورد حمله پانیک بعدی می کنند. آن ها همچنین سعی می کنند از موقعیت هایی که ممکن است باعث حمله شود اجتناب کنند.
فوبیا چیست؟
فوبیا یک ترس شدید از موقعیت ها یا اشیاء خاص است. برخی از این ترس ها ممکن است منطقی باشند، مانند ترس از مار اما اغلب، سطح ترس با موقعیت مطابقت ندارد. مانند سایر اختلالات اضطرابی، ممکن است زمان زیادی را صرف اجتناب از موقعیت هایی کنید که ممکن است باعث ایجاد فوبیا شوند.
یک فوبیای خاص یا یک فوبیای ساده، ترس شدید از یک شی یا موقعیت خاص است. ممکن است باعث شود از موقعیت های روزمره دوری کنید. برخی از فوبیا های خاص عبارتند از ترس از:
- حیواناتی مانند عنکبوت، سگ یا مار
- خون
- پرواز کردن
- ارتفاعات
- تزریقات
اختلال اضطراب اجتماعی
ممکن است در موقعیت های اجتماعی روزانه نگرانی و خودآگاهی شدیدی داشته باشید. ممکن است نگران قضاوت دیگران در مورد خودتان باشید یا ممکن است مضطرب باشید که خود را خجالت زده یا در معرض تمسخر قرار دهید. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی ممکن است به طور کامل از موقعیت های اجتماعی اجتناب کنند.
آگورافوبیا
اگر به آگورافوبیا مبتلا هستید، ممکن است ترس شدیدی از غرق شدن یا ناتوانی در دریافت کمک داشته باشید. ممکن است شما از دو یا چند مورد از این محیط ها می ترسید:
- فضا های بسته
- صف یا جمعیت
- فضای باز
- مکان های خارج از خانه شما
- حمل و نقل عمومی
در شرایط شدید، فرد مبتلا به آگورافوبیا ممکن است اصلا از خانه بیرون نرود. آن ها آنقدر از داشتن یک حمله پانیک در ملاء عام می ترسند که ترجیح می دهند داخل آن بمانند.
اختلال اضطراب جدایی چیست؟
این حالت بیشتر برای کودکان یا نوجوانان اتفاق می افتد که ممکن است نگران دوری از والدین خود باشند. کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی ممکن است بترسند که والدینشان به نحوی صدمه ببینند.
در کودکان پیش دبستانی زیاد اتفاق می افتد. اما کودکان بزرگ تر و بزرگسالانی که یک رویداد استرس زا را تجربه می کنند ممکن است به اختلال اضطراب جدایی نیز مبتلا باشند.
اختلالات اضطرابی چقدر شایع هستند؟
اختلالات اضطرابی شایع ترین شرایط سلامت روان در ایالات متحده است که حدود 40 میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار می دهد. آن ها در حدود 30 درصد از بزرگسالان در برخی موارد اتفاق می افتند. اختلالات اضطرابی اغلب در دوران کودکی، نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود.
اختلالات اضطرابی چگونه بر کودکان تأثیر می گذارد؟
طبیعی است که کودکان در برخی نقاط احساس اضطراب، نگرانی یا ترس کنند. برای مثال، کودک ممکن است از طوفان رعد و برق یا پارس سگ ترسیده باشد. یک نوجوان ممکن است در مورد امتحان مضطرب شود. اما گاهی اوقات، کودکان با ترس شدید با این موقعیت ها برخورد می کنند یا نمی توانند از فکر کردن به همه ترس های مرتبط با یکی از این رویداد ها دست بردارند.
بیشتر بخوانید: آیا قهوه میتونه استرس بیاره؟
ممکن است به نظر برسد که هیچ یک از راه حل های شما کمکی نمی کند. این کودکان اغلب در نگرانی های خود «گیر» می کنند. آن ها در انجام فعالیت های روزانه خود مانند رفتن به مدرسه، بازی و به خواب رفتن مشکل دارند. نگرانی های منظم دوران کودکی از یک اختلال اضطرابی که به کمک حرفه ای نیاز دارد جدا می کند. اگر اضطراب یا نگرانی با توانایی عملکرد کودک شما تداخل ایجاد می کند، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که به دنبال کمک باشید.
چه چیزی باعث اختلالات اضطرابی می شود؟
اختلالات اضطرابی مانند سایر اشکال بیماری روانی هستند. آن ها از ضعف شخصی، نقص شخصیت یا مشکلات تربیتی ناشی نمی شوند. اما محققان دقیقا نمی دانند چه چیزی باعث اختلالات اضطرابی می شود. آن ها گمان می کنند ترکیبی از عوامل زیر در این امر نقش دارند:
- عدم تعادل شیمیایی: استرس شدید یا طولانی مدت می تواند تعادل شیمیایی را که خلق و خوی شما را کنترل می کند تغییر دهد. تجربه استرس زیاد در یک دوره طولانی می تواند منجر به اختلال اضطراب شود.
- عوامل محیطی: تجربه یک دراما ممکن است باعث ایجاد یک اختلال اضطرابی شود.
- وراثت: اختلالات اضطرابی معمولا در خانواده ها دیده می شود. ممکن است مانند رنگ چشم آن ها را از یک یا هر دو والدین به ارث ببرید.
علائم اختلال اضطراب چیست؟
علائم، بسته به نوع اختلال اضطرابی که دارید متفاوت است. علائم عمومی اختلال اضطراب عبارتند از:
علائم فیزیکی اختلال اضطراب
- دست های سرد یا عرق کرده
- دهان خشک
- تپش قلب
- حالت تهوع
- بی حسی یا گزگز در دست یا پا
- تنش عضلانی
- تنگی نفس
علائم روانی اختلال اضطراب
- احساس وحشت، ترس و ناراحتی
- کابوس ها
- افکار مکرر یا فلاش بک تجربیات آسیب زا
- افکار وسواسی غیر قابل کنترل
علائم رفتاری اختلال اضطراب
- ناتوانی در سکون و آرام بودن
- رفتار های وسواسی مانند: شستن مکرر دست ها
- مشکل خواب
اختلالات اضطرابی چگونه تشخیص داده می شوند؟
اگر علائم اختلال اضطراب را دارید، با یک مشاور خبره در این زمنیه صحبت کنید. آن ها با یک تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی شروع می کنند. هیچ آزمایش یا اسکن آزمایشگاهی وجود ندارد که بتواند اختلالات اضطرابی را تشخیص دهد. اما مشاوران شما ممکن است برخی از این آزمایش ها را برای رد شرایط فیزیکی که ممکن است باعث علائم شوند انجام دهد.
چه کسی می تواند اختلالات اضطرابی را تشخیص دهد؟
اگر مشاور شما هیچ نشانه ای از بیماری جسمی پیدا نکرد، ممکن است شما را به یک روانپزشک یا پزشک ارجاع دهد. این متخصصان سلامت روان در تشخیص و درمان بیماری های روانی تخصص دارند. آن ها ممکن است از ابزار های مصاحبه و ارزیابی ویژه طراحی شده برای تشخیص این که آیا شما یک اختلال اضطرابی دارید استفاده کنند. به طور معمول، مشاور تشخیص را بر اساس موارد زیر انجام می دهد:
- علائم گزارش شده شما، از جمله شدت و مدت زمان آن ها
- بحث در مورد چگونگی تداخل علائم با زندگی روزمره شما
- مشاهده مشاور از نگرش و رفتار شما
مشاوران همچنین به راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) مراجعه می کنند. انجمن روانپزشکی آمریکا DSM-5 را منتشر کرده است. این راهنمای مرجع استاندارد برای تشخیص بیماری های روانی است.
اختلالات اضطرابی چگونه درمان می شوند؟
اختلال اضطراب مانند هر مشکل سلامتی دیگری است که نیاز به درمان دارد. شما نمی توانید آن را کنار بگذارید. محققان در چند دهه اخیر پیشرفت های زیادی در درمان بیماری های روانی داشته اند. مشاوران شما یک برنامه درمانی مناسب برای شما تنظیم می کند. برنامه شما ممکن است ترکیبی از دارو و روان درمانی باشد.
دارو ها چگونه اختلالات اضطرابی را درمان می کنند؟
دارو ها نمی توانند اختلال اضطراب را درمان کنند. اما آن ها می توانند علائم را بهبود بخشند و به عملکرد بهتر شما کمک کنند. دارو های اختلالات اضطرابی اغلب عبارتند از:
- دارو های ضد اضطراب، مانند بنزودیازپین ها، ممکن است اضطراب، وحشت و نگرانی شما را کاهش دهند. آن ها به سرعت کار می کنند، اما شما می توانید نسبت به آن ها به مرور عادت کنید. این باعث می شود که آن ها در طول زمان کارایی کم تری داشته باشند. مشاور شما ممکن است یک داروی ضد اضطراب برای کوتاه مدت تجویز کند، سپس آن را کاهش دهد یا ممکن است یک داروی ضد افسردگی را به ترکیب اضافه کند.
- دارو های ضد افسردگی نیز می توانند به اختلالات اضطرابی کمک کنند. آن ها نحوه استفاده مغز از مواد شیمیایی خاص را برای بهبود خلق و خو و کاهش استرس تغییر می دهند. اثربخشی دارو های ضد افسردگی ممکن است کمی طول بکشد، بنابراین صبور باشید. اگر احساس می کنید که آماده توقف مصرف دارو های ضد افسردگی هستید، ابتدا با مشاور خود صحبت کنید.
- بتا بلوکر ها که معمولا برای فشار خون بالا استفاده می شوند، می توانند به کاهش برخی از علائم فیزیکی اختلالات اضطرابی کمک کنند. آن ها می توانند ضربان قلب سریع و لرزش را تسکین دهند.
مشاور شما با شما همکاری خواهد کرد تا ترکیب دارویی و دوز مناسب را پیدا کنید. دوز را بدون مشورت با مشاور خود تغییر ندهید. آن ها شما را تحت نظر خواهند داشت تا مطمئن شوند که دارو ها بدون ایجاد عوارض جانبی منفی کار می کنند.
روان درمانی چگونه اختلالات اضطرابی را درمان می کند؟
روان درمانی یا مشاوره به شما کمک می کند تا با واکنش عاطفی خود به بیماری مقابله کنید. یک مشاور از طریق استراتژی هایی صحبت می کند تا به شما در درک و مدیریت بهتر این اختلال کمک کند. رویکرد ها عبارتند از:
- درمان شناختی رفتاری (CBT) رایج ترین نوع روان درمانی است که برای اختلالات اضطرابی استفاده می شود. CBT برای اضطراب به شما می آموزد که الگو های فکری و رفتار هایی را که منجر به احساسات دردسرساز می شود، بشناسید. سپس روی تغییر آن ها کار می کنید.
- مواجهه درمانی بر مقابله با ترس های پشت اختلال اضطراب تمرکز دارد. این به شما کمک می کند تا با فعالیت ها یا موقعیت هایی که ممکن است از آن ها اجتناب کرده اید، شرکت کنید. مشاور شما همچنین ممکن است از تمرینات تمدد اعصاب و تصویرسازی استفاده کند.
آیا می توان از اختلالات اضطرابی پیشگیری کرد؟
شما نمی توانید از اختلالات اضطرابی جلوگیری کنید. اما شما می توانید اقداماتی را برای کنترل یا کاهش علائم خود انجام دهید:
- دارو ها را بررسی کنید: قبل از مصرف دارو های بدون نسخه یا دارو های گیاهی با یک داروساز صحبت کنید. برخی از این ها حاوی مواد شیمیایی هستند که ممکن است علائم اضطراب را بدتر کنند.
- کافئین را محدود کنید: مصرف کافئین از جمله قهوه، چای، کولا و شکلات را متوقف یا محدود کنید.
- سبک زندگی سالم داشته باشید: به طور منظم ورزش کنید و یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید.
- به دنبال کمک باشید: در صورت تجربه یک رویداد آسیب زا یا آزاردهنده، مشاوره و پشتیبانی دریافت کنید. انجام این کار می تواند به جلوگیری از اختلال اضطراب و سایر احساسات ناخوشایند در زندگی شما کمک کند.
چشم انداز افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی چیست؟
اختلالات اضطرابی اغلب می توانند تشخیص داده نشده و درمان نشوند. خوشبختانه درمان می تواند کمک کننده باشد. درمان مناسب می تواند به بهبود کیفیت زندگی، روابط و بهره وری شما کمک کند. نیازی نیست که با نگرانی و ترس دائمی زندگی کنید. اگر متوجه علائم اختلال اضطراب شدید، با مشاور خود صحبت کنید. بهتر است در اسرع وقت تشخیص داده شود و درمان شود.
انجام این کار می تواند مشکلاتی را که اختلالات اضطرابی می تواند ایجاد کند، محدود کند. اغلب، ترکیبی از دارو ها و مشاوره برای اضطراب می تواند به شما کمک کند بهترین احساس را داشته باشید.
چگونه می توانم با اختلال اضطراب به بهترین شکل کنار بیایم؟
چندین مرحله وجود دارد که می توانید برای مقابله با علائم اختلال اضطراب انجام دهید. این استراتژی ها همچنین می توانند درمان شما را موثر تر کنند:
- مدیریت استرس را کاوش کنید: روش هایی برای مدیریت استرس، مانند مدیتیشن را بیاموزید.
- به گروه های پشتیبانی بپیوندید: این گروه ها به صورت حضوری و آنلاین در دسترس هستند. آن ها افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی را تشویق می کنند تا تجربیات و راهبرد های مقابله ای خود را به اشتراک بگذارند.
- آموزش ببینید: در مورد نوع خاصی از اختلال اضطرابی که دارید بیاموزید تا احساس کنید کنترل بیشتری دارید. به دوستان و عزیزان تان کمک کنید تا این اختلال را نیز درک کنند تا بتوانند از شما حمایت کنند.
- محدود کردن یا اجتناب از کافئین: بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب متوجه می شوند که کافئین می تواند علائم آن ها را بد تر کند.
- با مشاوره یا پزشک خود صحبت کنید: مشاور یا پزشک شما شریک مراقبت شما است. اگر احساس می کنید که درمان موثر نیست یا در مورد دارو های خود سؤالی دارید، با آن ها خود تماس بگیرید. با هم، می توانید بفهمید که چگونه به بهترین شکل به جلو حرکت کنید.
چگونه سندرم روده تحریک پذیر (IBS) با اختلالات اضطرابی مرتبط است؟
برخی افراد اثرات استرس را در معده خود احساس می کنند. افراد مبتلا به IBS مشکلات ناراحت کننده ای در هضم غذا از جمله درد معده، یبوست و اسهال دارند. آن ها همچنین اغلب دارای اضطراب و افسردگی هستند که می تواند علائم را بد تر کند.
ارتباط بین IBS و اضطراب ناشی از کنترل بخشی از سیستم عصبی روده بزرگ است. پاسخ سیستم عصبی به استرس ممکن است بر معده تأثیر بگذارد. در بین افرادی که برای IBS تحت درمان قرار می گیرند، از 50٪ تا 90٪ ممکن است اختلال اضطراب یا افسردگی نیز داشته باشند. درمان IBS ممکن است شامل مدیریت استرس و روان درمانی برای تسکین علائم باشد.
چه زمانی برای اختلال اضطرابی باید به اورژانس مراجعه کنم؟
علائم یک اختلال اضطرابی می تواند شبیه علائم حمله قلبی یا اورژانس دیگر باشد. اگر برای اولین بار است که یک حمله اضطرابی را تجربه می کنید، یا به هر طریقی نگران سلامتی خود هستید، با 115 تماس بگیرید یا به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید. یک مشاور یا پزشک شرایط زندگی شما را بررسی می کند.
اگر دچار حمله اضطراب هستید و مطمئن نیستید که باید به اورژانس مراجعه کنید یا نه، بهتر است بروید. متخصصان در این زمینه می توانند مطمئن شوند که خوب هستید و هر گونه درمان لازم را به شما ارائه دهند.
سوال هایی که باید از مشاور در مورد اختلال اضطراب بپرسیم؟
اگر اختلال اضطرابی دارید، از مشاور خود بپرسید:
- بهترین درمان برای من چیست؟
- آیا به دارو نیاز دارم؟ چه نوعی؟
- چه مدت باید دارو مصرف کنم؟
- چه نوع روان درمانی بهترین نتیجه را خواهد داشت؟
- برای مدیریت علائمم چه کار دیگری می توانم انجام دهم؟
- چه شرایط دیگری در معرض خطر هستم؟
سخن آخر
یک اختلال اضطرابی می تواند گذراندن روز را دشوار کند. علائم اختلال اضطراب شامل احساس عصبی بودن، وحشت و ترس است. همچنین ممکن است علائم فیزیکی مانند تعریق و ضربان قلب سریع داشته باشید. اما نیازی نیست که این گونه زندگی کنید.
چندین درمان موثر اختلال اضطراب در دسترس است. به یک مشاور مراجعه کنید و صحبت کنید تا تشخیص خود و بهترین برنامه درمانی را برای تان مشخص کند. اغلب، درمان ترکیبی از دارو ها و درمان است. دارو های ضد اضطراب و دارو های ضد افسردگی همراه با CBT می توانند به شما کمک کنند تا بهترین احساس را داشته باشید.
کجا می تونم اطلاعات کاملتری درباره این موضوع پیدا کنم